Przemoc domowa najczęściej kojarzy się z agresją wobec kobiet. Zastraszone, siedzące w kącie przedstawicielki płci żeńskiej, z siniakami na ramionach i twarzy budzą grozę wśród społeczeństwa. Jednak współcześnie coraz częściej można się spotkać także z przemocą domową wobec mężczyzn. Okazuje się, że nie tylko panowie potrafią zastraszać i uderzyć. Z roku na rok zwiększa się odsetek żon, które traktują w sposób niewłaściwy swoich małżonków. Przekonaj się, co robić, gdy ktoś z Twojego otoczenia daje sygnał „kobieta mnie bije”.
Przemoc domowa to zjawisko, które występuje w rodzinie. Stronami konfliktu są sprawca, który zadaje cierpienie, oraz ofiara. Zaliczają się do niej wszystkie czynności fizyczne lub psychiczne, które są wykonywane, aby zranić współmałżonka. Są wykonywane z pełną świadomością i zamierzenie. Przypadkowe działania nie mieszczą się w definicji przemocy domowej. Bardzo istotne jest to, że występuje nierównowaga sił pomiędzy stronami. Niekoniecznie chodzi tylko o siły fizyczne, ale także wytrzymałość psychiczną. Sprawca dysponuje dużo większą siłą i dominuje nad ofiarą. Dodatkowo zostają naruszone prawa i przestrzeń osobista poszkodowanego. Często sprawca nie przestrzega podstawowych praw człowieka drugiej osoby. Na koniec najważniejszy wyznacznik przemocy domowej: ma ona za zadanie zadać ból i sprawić, że ofiara będzie cierpieć. Dzięki temu jej możliwości obrony drastycznie spadają, a agresor zyskuje jeszcze większą władzę.
Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje przemocy: fizyczną oraz psychiczną. Jednak można także wyodrębnić inne kategorie, które odnoszą się w bardziej szczegółowy sposób do poszczególnych sfer życia.
To pierwsze, co przychodzi na myśl, gdy słyszymy słowo „przemoc”. Kojarzy nam się ona z agresją fizyczną, która ma na celu zranienie ciała. Zaliczamy do niej wszelkiego rodzaju pobicia, kneblowanie, zamykanie w zamknięciu oraz gwałty. Zarówno tutaj, jak i przy innych rodzajach, możemy wyróżnić dwie przyczyny takiego stanu rzeczy. Pierwszą z nich jest agresja wroga, która wynika z gniewu i ma na celu rozładowanie napięcia emocjonalnego. Uderzenie kogoś to forma pozbycia się emocji, z którymi agresor nie może sobie poradzić. Drugą przyczyną jest agresja instrumentalna. Wynika ona z chęci osiągnięcia jakichś korzyści. Przedstawmy to na prostym przykładzie. Żona chce wyjść z koleżankami na miasto, ale mąż boi się o jej bezpieczeństwo i nie chce, aby wracała zbyt późno. Kobiecie nie podoba się jego postawa i chce przeforsować swoje zdanie, bijąc i krzycząc, co sprawia fizyczny ból mężowi.
Przemoc psychiczną trudniej wykryć, gdyż nie pozostawia widocznych śladów. Jej głównym narzędziem jest słowo, które użyte w odpowiedni sposób rani drugą osobę. Wymusza się dzięki niemu posłuszeństwo i buduje autorytet oparty na strachu. Typowymi przykładami przemocy psychicznej są groźby, zastraszania, krzyk, wyzywanie. Do tej kategorii zaliczamy także wszelkie praktyki, które mają za zadanie obniżyć samoocenę ofiary, która przez to stanie się uległa i posłuszna. Kobiety są mistrzyniami tego rodzaju przemocy. Często nie posiadają wystarczających sił fizycznych, aby korzystać z tego rodzaju agresji, więc kompensują to użyciem ofensywnych słów. Bardzo częstą praktyką jest podsłuchiwanie rozmów telefonicznych, czytanie sms-ów. Nierzadko można spotkać się też z upokarzaniem i wyśmiewaniem partnera, a często także jego możliwości seksualnych (co szczególnie godzi w męskie ego).
Przemoc ekonomiczna pojawia się wtedy, gdy jedno z małżonków dostaje ograniczenia finansowe od drugiego. Zdarza się to najczęściej w przypadku, gdy zarobki są nieproporcjonalne, ale nie tylko. Przykładowo żona zarabia więcej i później wydziela środki finansowe swojemu mężowi. Rozlicza go także z każdej wydanej złotówki, podczas gdy sama nie żałuje sobie pieniędzy na wszelkie rozrywki. Kobiety bardzo często praktykują ten rodzaj przemocy też w inny sposób. Wymuszają na swoich małżonkach utrzymanie gospodarstwa domowego, a swoją pensję odkładają na przyjemności lub nawet celowo unikają zatrudnienia. Mężczyzna, starając się zadowolić partnerkę, może w takiej sytuacji pracować nawet na dwa etaty, aby podołać jej wymaganiom finansowym.
Przyjęło się kulturowo, że agresja to domena mężczyzn. Dlatego panowie często są niechętni do zgłaszania przemocy domowej ze strony małżonki. Jednak należy zdawać sobie sprawę z tego, że walczenie o swoje prawa nie jest powodem do wstydu. Zwrot „kobieta mnie bije” przestaje być już tylko powodem do śmiechu i zaczyna być traktowany poważnie. Dlatego jeśli zauważasz niepokojące zachowania swojej żony, nie wahaj się iść z tym na policję. Sprawa zostanie w odpowiedni zbadana, a Twoja kobieta poniesie karę za wyrządzone Ci krzywdy. Może jej również zostać założona Niebieska Karta.
Autor: Kinga Mamak
Dodaj komentarz