Problem łysienia może dotyczyć każdego. Współczesna medycyna oferuje na szczęście kilka metod, które mogą pomóc zahamować proces wypadania włosów, a często także zwiększyć ich wytrzymałość i gęstość.
Przyczyn łysienia może być wiele. Jednak najczęstszą jest ta, która dotyka znacznej liczby mężczyzn, a więc tzw. łysienie androgenowe. Charakteryzuje się ono cofaniem się linii włosów z czoła i okolicy skroniowej (tzw. zakola) oraz pojawieniem się przerzedzenia na szczycie głowy. Szacuje się, że wzrastający wraz z wiekiem odsetek mężczyzn, którzy borykają się z tym problemem, może sięgać nawet 70%. Jedni podchodzą do takiej sytuacji zupełnie na luzie, uznając że to normalna kolej rzeczy, innym zaś bardzo trudno jest zaakceptować taki stan.
Oczywiście nie tylko mężczyźni, ale również kobiety mogą cierpieć z powodu łysienia i u nich znacznie częściej jest ono związane z jakimś procesem chorobowym. U kobiet nieco inny jest też przebieg procesu utraty włosów, gdyż raczej objawia się on globalnym przerzedzeniem, a nie charakterystycznymi dla mężczyzn zakolami.
Współczesna medycyna oferuje metody, które mogą pomóc zahamować proces wypadania włosów, a często także zwiększyć ich wytrzymałość i gęstość.
Od pewnego czasu dostępne są w medycynie różne metody walki z łysieniem: farmakologiczne, zabiegowe oraz laseroterapia. Do tej pierwszej grupy zaliczyć należy wcieranie w skórę głowy roztworu minoksydylu. To lek, który niegdyś stosowany był w terapii nadciśnienia tętniczego, dzięki czemu odkryte zostało jego „działanie uboczne” – nadmierny porost włosów. Problem z tym preparatem jest jednak taki, że korzystny efekt zanika wraz z zaprzestaniem jego stosowania.
Jeśli utrata włosów jest wywołana przez jakąś inną chorobę, całkiem skuteczne dla odzyskania włosów okazuje się wyleczenie choroby pierwotnej. Inne preparaty farmakologiczne, stosowane doustnie w terapii łysienia androgenowego to na przykład finasteryd, hamujący przemianę testosteronu w 5-alfa-dihydrotestosteron (DHT). Ze względu na mechanizm działania, lek ten jest przeciwwskazany u kobiet i dzieci. Niekiedy próbuje się także stosować leki oparte na bazie estradiolu i te leki są dopuszczalne do stosowania dla obu płci. Główną wadą doustnego leczenia farmakologicznego są jednak trudno akceptowalne skutki uboczne stosowanych leków.
Metodą z pogranicza farmakoterapii i leczenia zabiegowego jest tzw. mezoterapia, polegająca na nakłuwaniu igłą skóry głowy i wprowadzaniu w nią koktajli witaminowych lub osocza bogatopłytkowego. W tej metodzie pozytywny efekt ma być wywoływany w dwojaki sposób. Poprzez odżywcze i stymulujące do regeneracji działanie samego podanego środka oraz poprzez wpływ mikrourazów skóry wywoływanych przez nakłucia igłą.
Dość skuteczną metodą walki z łysieniem jest przeszczep włosów, jednak jest to zabieg drogi i również nie pozbawiony efektów ubocznych. Wobec takiego stanu rzeczy, coraz więcej zwolenników ma jeszcze inna metoda przeciwdziałania utracie włosów, która jest jednocześnie nieinwazyjna i w zasadzie pozbawiona skutków ubocznych – laseroterapia.
Laseroterapia wykorzystuje wpływ wiązki światła o jednej, ustalonej długości fali, na organizm człowieka. W leczeniu łysienia stosowana jest tzw. laseroterapia niskiej mocy (LLLT). W przeciwieństwie do laserów wykorzystywanych na przykład do zamykania naczynek, czy operacji okulistycznych, gdzie używana moc jest nawet kilkaset razy większa.
Światło używane w terapii LLLT mieści się w zakresie długości fali obejmującej barwę czerwoną lub podczerwień. Stymulowanie skóry takim światłem wywołuje poszerzenie naczynek krwionośnych i zwiększenie w nich przepływu krwi, co zapewnia lepsze odżywienie naświetlanych tkanek. Drugi mechanizm, poprzez który ujawnia się pozytywne działanie laseroterapii, to bezpośrednia stymulacja mieszków włosowych i w konsekwencji zmiana ich metabolizmu, objawiająca się regeneracją włosów.
Zabiegi laseroterapii wykonywane są przy pomocy specjalnych urządzeń, zazwyczaj w kształcie hełmów, które często wyposażone są też w elementy zapewniające masowanie skóry głowy. Na rynku dostępne są również inne urządzenia, na przykład w formie grzebienia laserowego, czy lampy światła biologicznego LLLT. Sama stymulacja laserem trwa zwykle około 25 minut i aby uzyskać najlepsze efekty, należy ją powtarzać raz w tygodniu przez około pół roku. Warto wiedzieć, że podczas sesji terapii laserowej nie jest wytwarzane ciepło, dlatego nie należy spodziewać się bezpośredniego ogrzania skóry głowy. W związku z tą właściwością używanych laserów, nazywane są one niekiedy laserami zimnymi.
Metodę laserowego leczenia łysienia można stosować jako monoterapię, jednak aby uzyskać jak najlepsze efekty, zaleca się, by była ona wykorzystywana w skojarzeniu z innymi metodami. Jak dotąd nie wykazano skutków ubocznych laseroterapii i z tego względu będzie ona zapewne w najbliższym czasie zyskiwać zwolenników.
Dodaj komentarz