Dlaczego warto jeść grzyby

Ten rok jest wyjątkowo łaskawy dla grzybiarzy. Mamy prawdziwy wysyp różnego rodzaju gatunków. Jeśli ktoś nie zna się na grzybach, może je kupić w sprawdzonych punktach. W przyszłym roku do 44 obecnie znajdujących się w obrocie, mogą dołączyć: smardz jadalny i stożkowaty oraz naparstniczka czeska. Ministerstwo Zdrowia przygotowało rozporządzenie dopuszczające te gatunki do sprzedaży.

“Owocniki tych grzybów są jadalne, cenne pod względem spożywczym, a ich spożycie, po dokonaniu obróbki termicznej, np. gotowaniu czy suszeniu, jest bezpieczne dla zdrowia konsumenta” – uzasadniają autorzy projektu.

Smardz jadalny i stożkowaty są pod częściową ochroną, dlatego do sprzedaży mogą trafić tylko grzyby pochodzące z terenów ogrodów, upraw ogrodniczych, szkółek leśnych i terenów zielonych.

Dlaczego warto sięgać grzyby?

Mają niewiele kalorii i pomagają utrzymać prawidłową masę ciała. Zawierają mnóstwo wody, więc mogą być duszone w sosie własnym, bez dodatku tłuszczu.

Znajduje się w nich błonnik, który daje uczucie sytości, a także pomaga obniżyć poziom cukru u chorych na cukrzycę typu 1. Ale, uwaga – jest w nich również błonnik nierozpuszczalny, czyli chityna, dlatego dietetycy nie zalecają podawania grzybów dzieciom i osobom cierpiącym na problemy trawienne.

Jak się okazuje, grzyby wspierają system odpornościowy, ponieważ zawierają dużo przeciwutleniaczy, m.in. selen chroniący przed przeziębieniami i wzmacniający funkcjonowanie enzymów wątroby. Bogate są także w polifenole mając działanie antyzapalne, przeciwalergiczne. Kumulują w swoich tkankach witaminę D!

Prócz niej zawierają witaminy B1i B2 oraz witaminę A (w postaci karotenu, którego najwięcej mają kurki).

Grzyby warto też jeść dla poprawy pamięci. Tak, tak, to nie żart! Zawarta w nich cholina reguluje sen, ułatwia uczenie i zapamiętywanie. Są bogate w potas i mają niską zawartość sodu, taka kompilacja pomaga obniżyć ciśnienie krwi i zmniejsza ryzyko chorób układu krążenia.

Podczas zbierania grzybów należy przestrzegać podstawowych zasad bezpieczeństwa, szczególnie, jeśli nie jest się wytrawnym grzybiarzem.

Zasady bezpiecznego grzybobrania według Głównego Inspektora Sanitarnego (GIS):

1. Pamiętaj! Zbieraj wyłącznie grzyby, co do których nie masz jakichkolwiek wątpliwości, że są jadalne (warto korzystać z atlasów).
2. Zbieraj wyłącznie grzyby wyrośnięte i dobrze wykształcone. Młode owocniki, bez wykształconych cech danego gatunku, stanowią najczęstszą przyczynę tragicznych pomyłek.
3. Jako początkujący grzybiarz zbieraj tylko grzyby rurkowe. W tej grupie nie ma grzybów śmiertelnie trujących i występuje dużo mniejsze ryzyko zatrucia niż w przypadku grzybów blaszkowych.
4. Unikaj błędnych metod rozpoznawania gatunków trujących, takich jak: zabarwienie cebuli na ciemno podczas gotowania z grzybami, ciemnienie srebrnej łyżeczki, gorzki smak (istnieją gatunki śmiertelnie trujące, posiadające przyjemny, słodkawy smak).
5. Zbieraj grzyby do koszyków lub pojemników przepuszczających powietrze. W żadnym wypadku nie korzystaj z reklamówek foliowych powodujących zaparzanie grzybów i przyśpieszających ich psucie.
6. Nigdy nie zbieraj grzybów rosnących w rowach, na skraju lasu oraz w okolicach będących skupiskiem odpadów, takich jak zakłady produkcyjne, drogi o dużym natężeniu ruchu, ponieważ grzyby wchłaniają ze swego otoczenia metale ciężkie i inne zanieczyszczenia.
7. Nie zbieraj i nie niszcz grzybów trujących. Wiele z tych gatunków jest pod ochroną i stanowi część ekosystemu.
8. W razie wątpliwości czy zebrane grzyby są trujące czy jadalne, skorzystaj z bezpłatnej porady w stacjach sanitarno-epidemiologicznych.

Objawy zatrucia grzybami

Za 46 proc. zatruć odpowiada muchomor sromotnikowy i krowiak podwinięty. Na kolejnym miejscu są muchomor plamisty i czerwony. Objawy zatrucia to: silne bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, po 3-4 dniach – krwawienia z układu oddechowego i pokarmowego, niewydolność nerek, śpiączka wątrobowa.

Do śmierci może dojść między 4 a 16 dniem od zatrucia. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Diagnostyka w takich przypadkach opiera się na badaniu mikologicznym, dlatego należy do niego zabezpieczyć resztki grzybów lub przygotowaną z nich potrawę, wymiociny lub kał.